มาคุยกันเรื่อง พระสารีบุตร และ พระมหากัจจายนะ อีกนิด **พระสารีบุตร ท่านบอกว่า การเขียนตามพระสูตรนั้นดี แต่ถ้าไม่แทรกสำนวนอ่านเล่นลงไป หนังสือจะจืด การแทรกสำนวนอ่านเล่นต้องใช้ทั้ง ปัญญา และ ปฏิภาณ** ซึ่งท่านทั้งสองจะช่วย **ท่านให้เอาความจริงที่พบมา เขียนเป็นสำนวนอ่านเล่น** ทั้งนี้ ก่อนหน้านี้เอาพระสูตรมาเขียนไว้ ไม่มีตอนอ่านเล่นต่อท้าย หวังจะให้ผู้อ่านได้รู้ตามพระไตรปิฏก ท่านบอกว่าจืดไป ตอนต่อไปเขียนตามใจท่าน.....
เมื่อคุยกันถามประวัติของท่านจะได้ทราบปฏิปทาของท่านที่รับผลความดีแล้ว เป็นเทวดา พรหม หรือ พระอริยะ **แล้วท่านก็เรียกท่านสหัมบดีพรหมขึ้นไป** ท่านให้ถามประวัติของท่านสหัมบดีพรหมว่า **สมัยเป็นมนุษย์ปฏิบัติอย่างไร จึงเป็นพระอนาคามี**
ท่านสหัมบดีพรหมท่านตอบว่า เมื่อท่านเป็นมนุษย์ท่านเป็นคนรวย เพราะไม่กินเหล้า ไม่เล่นการพนัน ไม่เจ้าชู้ แต่มีเมีย ๔ คน เป็นคนในบ้านเดียวกัน เมื่อภรรยาเดิมเห็นว่าสมควร จึงเรียกน้องสาวของภรรยามา (ภรรยาเป็นคนเรียก) และหลานสาว โตเท่าน้าสาวอีก ๒ คน ให้มอบตัวเป็นภรรยา ทั้งสามคนเห็นชอบเลยมีภรรยาเพิ่มอีก ๓ คน โดยภรรยาจัดให้
ท่านบอว่า ท่านต้องหนักทั้งงานภายใน งานภายนอกอีกมาก แต่อาศัยที่เป็นคนรวยไม่มีอะไรหนักใจ **เมื่ออายุ ๓๒ ปี บวช ตั้งใจบวชพรรษาเดียว แต่มันมีความสุขเลยมอบสมบัติทั้งหมดให้ภรรยาแล้วทำกรรมฐานเรื่อยมา การทำกรรมฐานไม่ได้เร่งรัดนัก ทำแบบธรรมดา ๆ จิตค่อย ๆ ลดตัวลงอย่างไม่เดือดร้อน อายุ ๗๒ ปี ได้พระอนาคามี ตายอายุ ๘๐ ปี เข้าพรหมชั้น ๑๔ แล้วก็เรื่อยมาชั้น ๑๖**
เมื่อท่านพูดมาถึงตอนนี้ ก็เห็นพรหมสองท่าน เดินตรงเข้าไปอย่างรีบร้อน พระท่านบอกว่า **พระยายมกับนายบัญชีมาตามแล้ว **คงมีเรื่องร้อนมาก เมื่อท่านมาถึงท่านบอกว่า ขอให้ไปบ้านผมด่วน **เด็กบ่นหาท่าน พระและท่านสหัมบดีพรหมบอกว่า ควรไป และท่านสหัมบดีพรหมก็ไปด้วย**
เมื่อไปถึงสำนักพระยายม **เห็นเด็กหญิงคนหนึ่งอายุ ๗ ปี รูปร่างขาวโปร่ง เป็นคนทางทิศตะวันออก เธอเห็นเข้า เธอก็วิ่งมาหา กราบลงไปที่เท้าและเกาะไว้ไม่ยอมปล่อย**
ลืมบอกไปว่าเมื่อก่อนถึงสำนักของท่าน ท่านบอกว่าคุณไปในรูปนอกนะเด็ก และคนที่เห็นจะได้จำได้ ถ้าไปในรูปในเขามองไม่เห็นหรือเห็นไม่ชัดเจนและอาจจะจำไม่ได้
ถามเธอว่า ตายเพราะอะไร
เธอตอบว่า เป็นโรคอหิวาต์ตาย
ถามเธอว่า ตายเมื่อไร
เธอตอบว่า เดือนกันยายน ๒๕๓๑ นี่เอง
ถามเธอว่า ก่อนตายนึกอย่างไร
เธอตอบว่า เมื่อสามปีที่แล้วมา เธอมาที่วัดท่าซุงกับพ่อและแม่ เมื่อพ่อแม่ให้ไปไหว้หลวงพ่อ หนูจะเข้าไปกราบที่ตักหลวงพ่อบอกว่าไม่ต้องกราบบนตัก กราบใกล้ ๆ ก็ใช้ได้ เธอกราบแล้วนั่งตรงนั้นตลอดเวลาจนกว่าจะกลับ เมื่อกลับบ้านแล้วเห็นหลวงพ่อตลอดวัน (**พระท่านบอกว่า ได้ณานในสังฆานุสสติ**) พอตื่นนอนก็เห็นหลวงพ่อ เวลาจะทำอะไร ถ้าถามหลวงพ่อแล้ว หลวงพ่อยิ้ม แสดงว่าให้ทำได้ ถ้าไม่ยิ้มแสดงว่า ห้ามทำ เมื่อก่อนมาหา เธอได้ตีแมลงตอนเย็น มองดูหน้าหลวงพ่อไม่ยิ้ม เลยเลิกตี เมื่อป่วยท้องเดิน ร้อนภายในมาก
แต่เห็นหลวงพ่อยิ้มและสวยขึ้น ๆ หนูเลยใจสบาย เมื่อจะตายเห็นแมลงฝูงใหญ่บินจะเข้าตา เลยตกใจตอนนี้เอง คน ๔ คน นุ่งแดงที่ยืนอยู่นี่แหละ เธอชี้ไปที่คนนุ่งแดง ๔ คนยืนอยู่ ท่านทั้งสี่ยิ้มชอบใจ คนแดงสี่คนไปชวนหนูมา หนูจะไม่มา หลวงพ่อบอกว่า ไปเถอะพ่อจะไปด้วย หนูจึงมา เมื่อมาถึงลุงแล้ว หลวงพ่อออกปากฝากลุง แล้วหลวงพ่อก็หายไป หนูเหงาเลยขอให้ลุงเอาหลวงพ่อหนูคืนมา เมื่อกี้นี้ลุงทั้งสองคนหายไปคงไปตามหลวงพ่อมา
ได้ถามลุงว่า สอบสวนแล้วหรือยัง ท่านลุงตอบว่า เด็กได้ฌานในสังฆานุสสติ ฌานพลัดนิดเดียวที่เห็นแมลง เป็นการตายนอกฌาน เธอไปสวรรค์ได้เลย และท่านมาฝากผมจะต้องสอบอะไรกันอีก
ในที่สุดทั้งหมดก็พาหนูน้อยไปดาวดึงส์ เธอบอกว่า เธอตายนอกฌานไปพรหมไม่ได้ เธอจะไปอยู่กับท่านปู่ ถามท่านนายบัญชีว่า ทำไมเอามาแต่อายุยังน้อย ท่านกางบัญชีให้ดู ท่านอ่านให้ฟังว่ามีสิทธิเป็นมนุษย์ ๗ ปี แล้วกลับที่เดิม คือ ดาวดึงส์ เมื่อถึงดาวดึงส์ เธอเข้าไปหาท่านปู่ สนิทสนมแบบคนรู้จักกันดี เธอสวย เครื่องประดับก็สวยมา แสงสว่างมากด้วยอำนาจสังฆานุสสติ
จากหนังสืออ่านเล่น เล่ม๒ โดย หลวงพ่อฤาษีลิงดำ(ส.สังข์สุวรรณ)
#รวมคำสอนพ่อแม่ครูอาจารย์11 #หลวงพ่อฤาษี6
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น