🌼เมื่อประมาณปี พ.ศ.2450 หลวงพ่อครน ท่านได้เดินธุดงค์มาที่ จ.สงขลา ในขณะที่ท่านเดินทางมาถึงเมืองบ่อยางก็เป็นเวลาพลบค่ำ ท่านจึงปักกลดพักอาศัยอยู่ไม่ไกลจากหมู่บ้านนัก ชาวบ้านในละแวกนั้นรู้ว่ามีพระภิกษุมาปักกลด จึงออกจากบ้านเข้าไปกราบนมัสการ และได้เล่าว่า...
🔹เมื่อประมาณ 2 เดือนที่ผ่านมา มีพระภิกษุรูปหนึ่งมาปักกลดที่ท้ายหมู่บ้าน พระภิกษุหนุ่มองค์นี้มีเวทย์มนต์คาถาเก่งกล้า แต่ใช้ไม่ถูกต้อง คือนำเวทย์มนต์ที่มีรังแกชาวบ้าน ชอบปล่อยภูติผี คุณไสยออกมารังควานชาวบ้าน จนเป็นที่เดือดร้อน จึงต้องขอให้หลวงพ่อช่วยกำราบให้ด้วย
พอหลวงพ่อได้ยินดังนั้น ก็บอกกับชาวบ้านว่า
"เหตุที่อาตมา มาปักกลด ณ ที่แห่งนี้ก็เพราะได้ทราบข่าว จึงแวะมาเพื่อจะพูดคุยกับพระภิกษุรูปนั้น"
เมื่อชาวบ้านได้ยินดังนั้น ก็พากันนมัสการลากลับด้วยความปีติยินดี
🔸ในคืนนั้นหลังจากที่หลวงพ่อครนสวดมนต์ทำวัตรเสร็จ ก็เจริญภาวนา ฉับพลันนั้นเองก็มีเสียงคล้ายวัตถุหนักๆ ตกลงบนกลดของท่าน แต่ก็มิได้สนใจคงนั่งเจริญภาวนาอยู่เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่เสียงนั้นก็ยังดังถี่ขึ้นเรื่อยๆ
ด้วยวิชาอาคมของท่านเข้มขลังกว่าของฝ่ายตรงข้าม ของที่ถูกปล่อยออกมาจึงไม่สามารถเข้าไปทำร้ายท่านได้ เมื่อปล่อยออกมาเท่าไหร่ มันจะตกอยู่ที่กลดอย่างนั้น
จนกระทั่งตกดึก ท่านจึงได้พิจารณาว่าหากขืนปล่อยอยู่อย่างนี้พระภิกษุองค์นั้นจะย่ามใจ เพราะมัวเมาในมิจฉาทิฐิของตัวเอง จำจะต้องกำราบเสียบ้าง จะได้กลับเนื้อกลับตัวเป็นภิกษุที่ดีในพระศาสนาต่อไป
🔹เมื่อคิดดังนี้แล้ว ท่านจึงเอาคฑากายสิทธิ์ออกจากย่าม พร้อมกับภาวนาพระคาถาเป่าพรวดลงไปที่คฑานั่น ฉับพลันนั้นเอง.... คฑาของท่านก็กลายร่างเป็นงูร้ายเคลื่อนไหวได้ พุ่งตัวออกจากกลดไปดุจลูกธนูออกจากคันศร ตรงไปยังกลดพระภิกษุที่ปักอยู่ท้ายหมู่บ้าน
พระภิกษุซึ่งได้แต่เรียนวิชาปล่อยของออกไปทำร้ายเขาได้ แต่มิได้เรียนวิชาแก้เอาไว้ พอเจ้างูร้ายเลื้อยเข้ามาในกลดก็ไม่สามารถจะแก้ไขได้ ถูกฉกกัดไปทั่วร่างกายได้รับความเจ็บปวดอย่างยิ่ง เมื่อเจ้างูร้ายกัดจนเป็นที่พอใจมันแล้วก็เลื้อยกลับมายังกลดของหลวงพ่อครน กลับกลายร่างมาเป็นคฑาตามเดิม
จนรุ่งเช้าพระภิกษุรูปนั้นได้เดินเข้ามาหาหลวงพ่อ และได้กราบขอขมาท่าน พร้อมกับขอฝากเนื้อฝากตัวเป็นศิษย์และขอกลับตัวเป็นคนดีจะไม่ประกอบกรรมทำชั่วอีกต่อไป แล้วขอให้หลวงพ่อถอนพิษงูร้ายให้ด้วย
ท่านก็มิได้ว่าอะไร คงนั่งสงบนิ่ง และช่วยปัดเป่าขจัดพิษร้ายให้ หลังจากนั้นท่านก็ได้อบรมสั่งสอนพระภิกษุรูปนั้นให้อยู่ในศีลธรรมอันดีงาม พระองค์นั้นก็รับปาก และจะขอติดตามท่านไปด้วย แต่ท่านก็ปฎิเสธไปว่า
"อาตมาชอบที่จะบำเพ็ญเพียรอยู่ตามลำพังแบบสันโดษ"
หลวงพ่อครน ปุณณสุวัณโณ
วัดอุตตมาราม บางแซะ ประเทศมาเลเซีย
Cr.SaRaN WiKi
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น