ได้ลาภมาดีใจเพราะได้ลาภ สุขใจเดี๋ยวเดียว ได้สตางค์ใส่กระเป๋าตุง ๆ ชักหวาด เอ๊ะ ! ใครจะมาจี้กูบ้างหรือเปล่าหว่า พอสตางค์หมดไปใจหายวาบ ทุกข์อีกแล้วใช่ไหม ?
ได้ยศถาบรรดาศักดิ์ เดินครึ้มประเดี๋ยวเดียว ต่อไปเขาให้ยศเพราะเขาจะใช้งานใช่ไหม ? เราทำงานหนักแฮก ๆ ชักหนักใจเสียแล้ว ถ้ายศสลายตัวไปก็แย่ ลำบากใจ
สิ่งที่ต้องประสบมันมี 8 อย่าง "สุขกับทุกข์" สุขในโลกีย์วิสัยไม่มีอะไรสุขจริง ของที่เราว่ามันสุขพอได้มาเดี๋ยวเดียวมันทุกข์เลย คิดดูก็แล้วกัน
ถ้าพูดกันมันไม่จบ อีกอันหนึ่งก็มีนินทากับสรรเสริญ ในโลกนี้มันมีประจำอยู่ 8 อย่างที่เราหนีไม่ได้ อีก 6 อย่างก็คือ
1. ได้ลาภมาแล้ว
2. ลาภก็จะต้องหมดไป
3. ยศถาบรรดาศักดิ์ได้มา กว่าจะได้ก็เหนื่อย มันได้มาจากความทุกข์
4. ยศสลายไปใจก็เป็นทุกข์อีก ก็เสียดาย
5. นินทา พบนินทาเข้าก็สะเทือนใจ
6. คำสรรเสริญก็ไม่ได้เรื่อง
เขาว่าคำสรรเสริญนี่น่ะ มันต้องไม่ตรงความจริง ถ้ายกย่องถ้าเราทำดีเขาว่าดีก็ใช้ได้ แต่สรรเสริญจริง ๆ ในโลกีย์วิสัยเขาหลอก มันดีน้อยเขาว่าดีมาก เขาสรรเสริญไว้ใช้ใช่ไหม ? นี่การสรรเสริญมันก็ทุกข์
จงอย่าลืมว่านินทาก็ดีทุกข์สุขก็ดี รวมความว่าที่เราสะเทือนใจมากคือนินทากับสรรเสริญ โดยเฉพาะเวลานี้กิเลสจากเสียงมีเยอะ ไอ้สิ่งทั้งหลายนี้มันอยู่ประจำโลก เราจะต้องถือว่ามันเป็นของธรรมดาของคนที่เกิดมาในโลก คนที่เกิดมาในโลกทุกคนต้องประสบด้วยเหตุนี้
ลาภที่ได้มามันมีอันจะต้องเสื่อมไป นึกไว้เสมอว่าถ้ามันหมดไปเราจะมีความรู้สึกยังไง เราต้องไม่สะเทือนใจเพราะมันหมดไปเพราะเราใช้
ความดีที่เราทำมันเกิดขึ้นเขาก็ให้ยศถาบรรดาศักดิ์ ก็เรียกว่าเขาให้เพื่อจะใช้เรา ถ้ายศมันสลายตัวไป เราก็ทำตัวให้ใจสบาย ได้มาอย่าให้ใจฟู
พระราชพรหมยาน,ธัมมวิโมกข์ (2561),447,74-75
Facebook : นิตยสารธัมมวิโมกข์ วัดท่าซุง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น