ดิฉันตั้งจิตเคารพประนมอัญชลีเหนือเศียรเกล้าแล้วคิดว่า "ถ้าพระพุทธเจ้ามีพระคุณนับไม่ได้ ไม่มีบุคคลเปรียบเสมอไซร้ ก็ขอให้ทรงแสดงปาฏิหาริย์แก่เราเถิด ขอไม้โพธิ์จงเปล่งรัศมี" ทันใดนั้นเองไม้โพธิ์ก็ได้โพลงไปทั่วพร้อมกับที่ดิฉันนึก รัศมีสำเร็จด้วยสีทองล้วนไพโรจน์ไปทั่วทิศ
ดิฉันนั่งอยู่ที่โคนโพธิ์นั้น 7 คืน 7 วัน ในวันที่ 7 ดิฉันได้จุดประทีป 5 ดวง บูชาพระพุทธเจ้าที่ต้นโพธิ์นั้น ประทีปของดิฉันลุกโพลงอยู่จนถึงเวลาพระอาทิตย์อุทัย
เพราะกรรมที่ทำไว้ดีนั้นและเพราะการตั้งเจตจำนงไว้ (อธิษฐาน) ดิฉันละร่างมนุษย์แล้วได้ไปสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ วิมานที่บุญกรรมสร้างให้ดิฉันเรียกว่า "ปัญจทีปวิมาน" สูง 100 โยชน์ กว้าง 60 โยชน์ ประทีปนับไม่ถ้วนส่องสว่างล้อมดิฉันอยู่ ทั่วเทพพิภพโชติช่วงด้วยแสงประทีป
เมื่อดิฉันปรารถนาจะเห็นกรรมดีและกรรมชั่วที่คนทำ ย่อมไม่มีต้นไม้หรือภูเขามากั้นกาง ดิฉันได้เป็นพระอัครมเหสีของท้าวสักรินทเทวราช (พระอินทร์) 80 พระองค์ (80 ชาติ) ได้เป็นพระอัครมเหสีของพระเจ้าจักรพรรดิ 100 พระองค์ (100 ชาติ)
ดิฉันจุติจากเทวโลกแล้วเกิดในครรภ์มารดา เมื่อดิฉันอยู่ในครรภ์จักษุของดิฉันไม่หลับ นี้เป็นผลแห่งประทีป 5 ดวง เมื่อถึงภพสุดท้าย พออายุได้ 7 ขวบ ดิฉันได้บรรลุเป็นพระอรหันต์ พระพุทธเจ้าพระนามว่าโคดมทรงทราบถึงคุณของดิฉันจึงให้ดิฉันอุปสมบท
ดิฉันเข้าฌานอยู่ในมณฑป โคนไม้ ปราสาท ถ้ำ หรือเรือนว่างก็ดี ประทีป 5 ดวงส่องแสงสว่างให้ดิฉัน ทิพพจักษุของดิฉันบริสุทธิ์ ดิฉันฉลาดในสมาธิ ถึงความบริบูรณ์ในอภิญญา นี้เป็นผลแห่งประทีป 5 ดวง ในกัปที่แสนจากกัปนี้ดิฉันได้ถวายประทีปใด ด้วยการถวายประทีปนั้นดิฉันไม่รู้จักทุคติเลย นี้เป็นผลแห่งประทีป 5 ดวง
คำอธิบาย และแหล่งอ้างอิง
1. จากอานิสงส์การทำบุญดังกล่าวนี้ หากผู้ทำบุญเป็นชายบุญจะส่งผลให้เป็นพระอินทร์และเป็นพระเจ้าจักรพรรดิ แต่กรณีนี้ผู้ทำบุญเป็นหญิงบุญจึงส่งผลให้เป็นมเหสีของพระอินทร์ และเป็นมเหสีของพระเจ้าจักรพรรดิ, คำว่า "อาราม" ได้แก่ วัด หรือสำนักสงฆ์
2. พระเจ้าจักรพรรดิคือกษัตริย์ที่มีบุญมาก ปกครองทวีปทั้ง 4 คือ ชมพูทวีป (โลกที่เราอาศัยอยู่) อปรโคยานทวีป อุตตรกุรุทวีป และปุพพวิเทหทวีป โดย 3 ทวีปนี้เป็นโลกของมนุษย์ต่างดาวซึ่งอยู่ในอวกาศห่างจากโลกของเรามาก พระเจ้าจักรพรรดิใช้จักรแก้วเดินทางไปยังทวีปเหล่านี้
3. สาเหตุที่พระปัญจทีปิกาเถรีได้จุดประทีปเป็นพุทธบูชาในชาตินั้นแล้วไม่ไปทุคติถึง 1 แสนกัป (คือ ไม่ไปนรก ไม่ไปเกิดเป็นเปรต อสุรกาย และสัตว์ดิรัจฉาน) เพราะเมื่อบุญส่งผลให้ไปสู่สุคติในแต่ละชาติ ทำให้ท่านได้อยู่ในสิ่งแวดล้อมที่ดี ได้เจอคนดีๆและท่านเองก็ต้องไม่ประมาทไปคบคนไม่ดีด้วย เป็นเหตุให้ได้สร้างบุญต่อเนื่องทุกชาติจนบุญบารมีเต็มและได้บรรลุธรรมเป็นพระอรหันต์ในที่สุด
ทั้งนี้ไม่ได้หมายความว่าทุกคนที่เคยทำบุญบูชาพระพุทธเจ้าแล้วจะไม่มีโอกาสตกนรก ใครที่พลาดไปคบคนพาลและทำบาปก็ตกนรกได้เหมือนกัน เช่น พระมหาโมคคัลลานะก็เคยได้ทำบุญกับพระสัมมาสัมพุทธเจ้ามาหลายชาติ แต่ชาติหนึ่งท่านมีภรรยาเป็นคนพาล ยุยงให้ท่านฆ่าบิดามารดาจึงต้องตกนรกยาวนานทีเดียว
4. กัป เป็นหน่วยเวลาชนิดหนึ่งซึ่งนานมาก พระพุทธเจ้าตรัสว่า "กัปหนึ่งนานแล มิใช่ง่ายที่จะนับกัปนั้นว่า เท่านี้ปี ฯลฯ หรือว่าเท่านี้ 100,000 ปี เหมือนอย่างว่า นครที่ทำด้วยเหล็ก ยาวหนึ่งโยชน์ (16 กิโลเมตร) กว้างหนึ่งโยชน์ สูงหนึ่งโยชน์ เต็มด้วยเมล็ดพันธุ์ผักกาด บุรุษหยิบเอาเมล็ดพันธุ์ผักกาดเมล็ดหนึ่งๆ ออกจากนครนั้นโดยล่วงไปหนึ่งร้อยปีต่อเมล็ด เมล็ดพันธุ์ผักกาดกองใหญ่นั้นถึงความสิ้นไป เพราะความพยายามนี้ยังเร็วกว่าแล ส่วนกัปหนึ่งยังไม่ถึงความสิ้นไป กัปนานอย่างนี้"
5. พระไตรปิฎกและอรรถกถาแปล ฉบับมหามกุฎราชวิทยาลัย เล่ม 72 หน้า 518 - 521
--------------------------------------
ขอบคุณ FB.พระมหาสมคิด ชยาภิรโต
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น